Как много тех, с кем можно лечь в постель [Kak mnogo tekh, s kem mozhno lech' v postel'] [Polish translation]

Jest tak wielu, z którymi możesz iść do łóżka

A tak niewielu, przy których chciałbyś się budzić

I rankiem, rozstając się, odwrócić się do siebie,

pomachać i tęskny posłać uśmiech

I dzień cały wyczekiwać wiadomości

Jest tak wielu z którymi można zwyczajnie żyć

Rankiem pić kawę, rozmawiać i kłócić,

Z kim da się nad morze pojechać wypocząć

I przy kim, jak należy, radować się i smucić

i trwać…a jednocześnie nie kochać wcale

Jest tak niewielu, przy których chce się marzyć,

Patrzeć, jak chmury wędrują po niebie

Pisać wyznania miłości na pierwszym śniegu

I myśleć tylko i wyłącznie o tym człowieku

Większego szczęścia przy tym nie znając i nie pragnąc

Tak niewielu jest tych, z którymi można pomilczeć,

Którzy rozumieją półsłowa, byle gest,

Komu nie żal oddać swoich życia lat, rok po roku

I dla kogo jesteś w stanie, jak nagrodę

każdy ból, każdą gorycz,przyjąć

Tak to właśnie kręci się ta karuzela -

Jeśli łatwo przyszło, to i rozstać się lżej

Wszystko dlatego, że jest tak wielu, z którymi można legnąć w pościel...

Wszystko dlatego, że jest tak niewielu, przy których chciałbyś się obudzić...