Εκεί που ο ουρανός αγγίζει τα βουνά,
εκεί που η ψυχή μου αποζητούσε τη φωνή σου,
εκεί που η μέρα σμίγει με τη νυχτιά,
είδα, αγαπημένε, τη μορφή σου,
είδα, αγαπημένε, τη μορφή σου.
Εκεί που η θάλασσα χαϊδεύει τη στεριά,
εκεί που στάθηκα στο χείλος του εφιάλτη,
εκεί που η γνώση παραδίνει τ’ άρματα,
σ’ ένιωσα, τόσο δίπλα μου, αγάπη,
σ’ ένιωσα, τόσο δίπλα μου, αγάπη.
Περπάτησα στα χνάρια σου
κοιτάζοντας το χώμα,
πριν σε γνωρίσω μου `λειπες
και σε ζητάω ακόμα.
Εκεί που τα δέντρα ρίχνουν τη σκιά τους,
εκεί που οι χαρές αδελφωμένες είν’ με λύπες,
εκεί που τα σύνορα χάνουν το νόημά τους,
άκουσα, αγαπημένε, όσα είπες,
άκουσα, αγαπημένε, όσα είπες.
Περπάτησα στα χνάρια σου
κοιτάζοντας το χώμα,
πριν σε γνωρίσω μου `λειπες
και σε ζητάω ακόμα.