Ήμασταν ακίνητα και αμίλητα αγάλματα,
ήμασταν αγέλαστα, χάνει όποιος γελά.
Γέλασες και κέρδισα κι έτσι μες στα χείλη σου έζησα,
γέλαγες και κέρδιζα, σ’ έχασα μετά…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα
αν ερχόσουνα, μες στα δυο σου μάτια θ’ άλλαζα
θα γινόμουνα και πάλι παιδί,
και πάλι παιδί.
Ήμασταν ακίνητοι απ’ το χρόνο ασυγκίνητοι,
ήμασταν ανίκητοι, χάσαμε κι οι δυο…
Κι αν μεγάλωσα κι αν με τη ζωή μου μάλωσα ...