Kağıt Evler [Polish translation]

W domkach z papieru

jakby ktoś rozpalił ogień by ogrzać się.

To tak, jakby przyjść do ciebie

Żeby poszarpać się milion razy na kawałki.

Cisza, kłująca jak igła

W ustach krawca.

To tak, jakby być bez ciebie.

Dlaczego tak jest? Dlaczego?

Nie mogę sobie z tym poradzić

Cokolwiek zrobię, jest bez znaczenia

Moje drogi są skute lodem

Nie da się po nich iść

A ty, ta najniewłaściwsza kobieta,

Bycie z tobą jest jak

Rysowanie twej twarzy na tafli wody,

Aby przywołać twe imię.

W papierowych domkach

Wszystko pali się, nawet marzenia.

Ale ty, ta najniewłaściwsza kobieta,

Jak mogłaś aż tak bardzo zranić.

Teraz już potrafię.

Cokolwiek zrobię, jest bez znaczenia

Twe drogi są śliskie i oblodzone.

Nie możesz z nich zawrócić.