Κάποτε [Kápote] [English translation]

Κάποτε θα γυρίσω να δω και θα είμαι ένας άλλος εγώ,

θα κοιτάξω μέσα απ’ τα μαύρα γυαλιά

το θολό μου αντικατοπτρισμό.

Και θ’ αρχίσεις να μιλάς με μια ασήμαντη αφορμή,

θα μου πεις πως περνάνε οι μέρες, τα χρόνια

μα τ’ όνειρο μένει εκεί.

Στα δικά μας βήματα θα βαδίσουμε ξανά,

θα σηκώσουμε τα κύματα,

θ’ ανοίξουμε πάλι πανιά.

Θα με πιάσεις απ’ το χέρι όπως εκείνο το πρωί,

θα ‘ναι όλος ο κόσμος δικός μας και πάλι

από πάνω ανοιχτοί οι ουρανοί.

Κι η αγάπη εκεί,

κι η αγάπη εκεί…

Κάποτε θα γυρίσω να δω και θα είμαι ένας άλλος εγώ,

θα κοιτάξω μέσα απ’ τα μαύρα γυαλιά

το θολό μου αντικατοπτρισμό.

Και θ’ ανάψω ένα τσιγάρο,

θα βάλω ένα ποτό, δε θα πάω πουθενά,

θα περάσω μαζί σου το βράδυ κι ας μην είσαι εδώ.

Στα δικά μας βήματα θα βαδίσω ξανά,

θα σηκώσω όλα τα κύματα,

θ’ ανοίξω και πάλι πανιά.

Θα με πιάσω απ’ το χέρι όπως έκανες εσύ,

θα ‘ναι όλος ο κόσμος δικός μου και πάλι

από πάνω ανοιχτοί οι ουρανοί.

Κι η αγάπη εκεί,

κι η αγάπη εκεί…

Κάποτε θα γυρίσω να δω και δε θα ‘ναι κανένας εδώ.

Στον καθρέφτη σαν σκιά θα περνάει

σκοτεινό το είδωλό μου κι εγώ

θ’ ανοίξω λίγο την πόρτα να δω λίγο ουρανό.

Είχες πει πως περνάνε οι μέρες, τα χρόνια

μα τ’ όνειρο μένει εδώ.

Στα δικά μας βήματα θα βαδίζω ξανά,

θα σηκώνω όλα τα κύματα,

θ’ ανοίγω και πάλι πανιά.

Θα με πιάνω απ’ το χέρι όπως έκανες εσύ,

θα ‘ναι όλος ο κόσμος δικός μου και πάλι

από πάνω ανοιχτοί οι ουρανοί.

Στα δικά μας βήματα θα βαδίζω ξανά,

θα σηκώνω όλα τα κύματα,

θ’ ανοίγω και πάλι πανιά.

Θα με πιάνω απ’ το χέρι όπως έκανες εσύ,

θα ‘ναι όλος ο κόσμος δικός μου και πάλι

από πάνω ανοιχτοί οι ουρανοί.

Κι η αγάπη εκεί,

κι η αγάπη εκεί…