Bıçak vurup eşeleme gönül yaram var
Gönül bağlarımın gülü kurudu dostlar
Üzerine çalı çırpı bürüdü dostlar
Felek bize kötü vurdu sürümüze saldı kurdu
Terk eyledik evi yurdu kıştayız dostlar
Ömrüm feleğin elinde çürüdü gitti
Gönül sarayımı yıktı devirdi gitti
Harman etti ters rüzgara savurdu gitti
Karlı dağları aşmaktan buna derdi taşımaktan
Gönül ile uğraşmaktan tükendim dostlar
Ağlarım geçen çağıma
Yaklaştım son durağıma
Ölüm yokuş yolum sapa
Kalmışım dostlar
Gençliğim karıştı kışa bir ömür savurdu boşa
Şahsenemi taştan taşa
Çaldılar dostlar