Ddoi fiat unu rei in Thule,
fideli fintzas a sa tumba,
chi a issu s’amorada, essend’a punt'e morri,
dd’iat donau una tassa de òru.
Nudda stimàt issu prus de i cussa,
dda sbodiàt sempri a prandi;
ddi andànt is ogus a pitzus
dogn’orta ch’inci bufàt.
E candu fiat accant’e morri
iat compudau cantas zitadis tenìat in su rennu,
iat lassau totu a is erederis
ma sa tassa, cussa no.
Fiat setziu a sa mesa reali
cun is cavalleris tot’a giru,
in s’aposentu mannu de is avius,
innìa, in su casteddu in s’oru 'e mari.
Innìa fiat su beciu bufadori,
si fiat bufau s’urtimu tzicu 'e vida
e inc’iat fuliau a basciu
sa tassa sagrada a mari.
Dda bidìat arruendi, aciuvendi
e calendi a fundu 'e mari,
sa pibirista dd'ind’est calada
e no at torrau a bufai prus unu stiddiu.