ვუმზერ ჩეჩნეთის ლამაზ ლაჟვარდებს და მზემ მარაო გაშალა თითქოს ვორი და
ამღერებულან კუშტი კოშკები ბანს ეუბნევა ძირძველი ღილღოც ვორი და
გული მომპარა ქისტის ასულმა სულიც იმისკენ გაფრენას ითხოვს ვორი და
ვერ შემაჩერებს დედა ჭიუხი ამაღამ უნდა გავექცე მითხოს ვორი და
მოგხურავ ნაბადს გათენებამდე უკვალავ თოვლზე ცხენს გავახელებ ვორი და
გზით გათანგული მკლავზე დამენდე და მე დაგითბობ გათოშილ ხელებს ვორი და.
თუკი მდევარი წამომეწევა დაე ასრულდეს ნება ლაშარის ვორი და
გახსოვდეს მარად მიყვარდი ჩემო არასდროს ვიყავ ცრუ და ლაჩარი ვორი და
თვალში ბურუსი როს ჩამიდგება სულს მივაბარებ ძეს ღვთისას ქრისტეს ვორი და
სხეულს სამშობლო იტირებს ჩემი გული კი კვლავაც იფეთქებს ქისტეთს ვორი და