Βαρέθηκε την πόλη, τίποτα δεν συμβαίνει εδώ,
Υπάρχει μόνο αυτός, περιπλανιέται.
Οι εβδομάδες σέρνονται, τα Σαββατοκύριακα σκίζουν,
Είναι η ίδια συζήτηση καθημερινά για τον αφήσει ελεύθερο.
Αμέσως τώρα θα ήθελα να ζήσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα!
Νιώθω τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά,
Αισθάνομαι τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά.
Θέλει να ξεφύγει, ίσως κάτω στο Παρίσι,
Και να γνωρίσει την περιπέτεια σε όλες τις μορφές τις.
Δεν κάθεται στη τσαγερί της πόλης
Και αφήνοντας τις σκέψεις του να τρέμουν απλά.
Αμέσως τώρα θα ήθελα να ζήσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα!
Νιώθω τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά,
Αισθάνομαι τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά.
Αμέσως τώρα!
Αμέσως τώρα θα ήθελα να ζήσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα θα ήθελα να νιώσω,
Αμέσως τώρα!
Νιώθω τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά,
Αισθάνομαι τον αέρα στα πνευμόνια μου,
Νιώθω το αίμα να πάλεται,
Γνωρίζω πως υπάρχει ένα φως στα μάτια μου,
Και ο χρόνος περνά.