Kendi yolumda yıldızlara doğru giderken buldum seni
Orada, bir kara deliğin hemen yanında uzanıyordun
Sarıldın bana, dedin ki:
"yukarılarda bir tanrı olduğuna inanıyorsun,
ama görünüyor ki;
gerçekliğe, yeryüzünde yaşayanlara ya da seni dünyaya getiren insanlara hiç inanmadın"
Ve ben sana seslenmeyi unuttum
Bilirsin; hep böyleyim ben
Sen de konuşmayı bile deneyemediğim bir duvar gibi duruyorsun orada
Ben de tüm düşüncelerini yazdım oturup
Aslında sadece sen televizyon izlemediğin zamanlarda bilmeme izin verdiklerini
Yürüyüşe çıkıyorum demiştin en son
Üç hafta önceydi bu
Şu an cep baskısı ikinci el incilinin sayfalarını saymakla uğraşıyorsun
Ve ben sana seslenmeyi unuttum
Bilirsin; hep böyleyim ben
Sen de konuşmayı bile deneyemediğim bir duvar gibi duruyorsun orada
Ve ben sana seslenmeyi unuttum
Bilirsin; hep böyleyim ben
Ben de kendini açıklamaya tenezzül bile etmediğin eski bir fotoğraf gibi duruyorum burada