Άνετη καθώς είμαι
Χρειάζομαι τη διαβεβαίωσή σου
Και άνετος καθώς είσαι
Μετράς τις μέρες
Μα αν ήθελα ησυχία
Θα ψιθύριζα
Κι αν ήθελα μοναξιά
Θα διάλεγα να φύγω
Κι αν ήθελα απόρριψη
Θα πήγαινα σε οντισιόν
Κι αν δε σ' αγαπούσα
Θα ήξερες
Και γιατί δεν μπορείς απλώς να με κρατήσεις;
Και πώς και είναι τόσο δύσκολο;
Και σ' αρέσει να με βλέπεις συντετριμμένη;
Και γιατί νοιάζομαι ακόμα;
νοιάζομαι ακόμα..
Λες πως τώρα βλέπεις το φως
Στο τέλος αυτού του στενού δώματος
Εύχομαι να μη μ΄ενδιέφερε
Εύχομαι να μη σου τα 'χα δώσει όλα
Μα αν ήθελα ησυχία
Θα ψιθύριζα
Κι αν ήθελα μοναξιά
Θα διάλεγα να φύγω
Κι αν ήθελα απόρριψη
Θα πήγαινα σε οντισιόν
Κι αν δε σ' αγαπούσα
Θα ήξερες
Και γιατί δεν μπορείς απλώς να με κρατήσεις;
Και πώς και είναι τόσο δύσκολο;
Και σ' αρέσει να με βλέπεις συντετριμμένη;
Και γιατί νοιάζομαι ακόμα;
Δόλιο παρεξηγημένο μου μωρό
Σε κανένα δεν αρέσει ένα θλιμμένο πρόσωπο
Μα δεν μπορώ να θυμηθώ τη ζωή [μου] χωρίς εκείνον
Νομίζω πως είχα και όμορφες μέρες
Νομίζω πως είχα και όμορφες μέρες
Και γιατί (γιατί) δεν μπορείς απλώς να με κρατήσεις;
Και πώς και είναι τόσο δύσκολο;
Και σ' αρέσει να με βλέπεις συντετριμμένη;
Και γιατί νοιάζομαι ακόμα;