Juffrouw Nifterink lyrics

Vannacht is juffrouw Nifterink gestorven

Het was 't hart, haar hond zit voor de ramen

Het stomme dier - ze waren altijd samen

Hij heeft haar hele eenzaamheid georven

Want vijftig lange jaren leefde zij alleen

Maar dapper, weet u Klagen deed ze niet

Ze was veel te blijmoedig voor verdriet

En eer ze eraan toe kwam, gin zij heen

Ze werkte heel haar leven bij de post

Waar ze - blijmoedig - iets sorteren moest

In de vakanties ging zij altijd naar Soest

In zo'n pension, waar het zo weinig kost

Zij hield van boeken met een vleugje romantiek

Haar strijd heette de Anti Vivisectie Bond

Bij al die wreedheid dat ze aan de hond

En voor de hond was zijj blijmoedig fanatiek

Met ons Oranjehuis leefde zij innig mee

Zij liet de radio maar zelden onbeluisterd

O, menig hoorspel heeft haar blik verduisterd

Dan viel er soms een traantje in haar thee

O juffrouw Nifterink, wat was uw leven goed

Wat was het Omo-wit stil en onbeduidend

U zong uw liedje zacht, maar 't klonk welluidend

De hemel weet wel, hoe het verder met u moet

Wat fascinerend, dat u nu een engel bent

En dat u zweven kunt. U was zo corpulent....