Μια μοναχική κραυγή εκτείνεται παντού για οποιαδήποτε βοήθεια
Μια σιωπηλή προσευχή στον Θεό, να σε βοηθάει στο δρόμο
Είμαι θλιμμένος τόσο καιρό
Μου είναι δύσκολο να θυμηθώ πότε ήμουν ευτυχισμένος
Η αυτοκτονία μου πέρασε σαν ιδέα, καμιά ντουζίνα η περισσότερες φορές
Αλλά αυτός είναι ο εύκολος δρόμος, ο εγωιστικός δρόμος
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να τα καταφέρεις να ζήσεις.
Ψάχνεις στο σκοτάδι
Πιάνοντας τα άχυρα για να βρεις ένα δρόμο
Παίρνεις την τράπουλα με τα Ταρώ
και την σκορπίζεις στον αέρα
Αμφισβητείς τις πεποιθήσεις σου, τις πιο βαθιές σου σκέψεις
ολόκληρη την ύπαρξη σου
Και αν υπάρχει Θεός, απάντα αν μπορείς
να μου πει τη μοίρα μου, να μου πει ποια είναι η θέση μου
να μου πει αν ποτέ θα αναπαυτώ εν ειρήνη.
Αν μπορούσες να ξαναζήσεις τη ζωή σου
θα άλλαζες τίποτα;
Ή θα τα άφηνες όλα ίδια;
Αν είχες ξανά την ευκαιρία
θα άλλαζες απολύτως τίποτα;
Όταν κοιτάς πίσω στο παρελθόν
Μπορείς να πεις ότι είσαι περήφανος
για ότι έχεις κάνει
υπάρχουν φορές που πιστεύεις
ότι το σωστό που σκέφτηκες είναι λάθος
Όλη μου τη ζωή πίστευα ότι
η Κρίση στον Παράδεισο με περιμένει.