Η αδικία της μοίρας
Ο πόνος της αγάπης και του μίσους
Οι αναμνήσεις που πληγώνουν
που σ' έκαναν να γονατίσεις
Και ο καιρός που ήμασταν νέοι
Όταν η ζωή έμοιαζε τόσο μεγάλη
Μέρα με τη μέρα
Τα έκαψες όλα
Όλο το μίσος που τροφοδοτεί τις ανάγκες σου
Όλη η αρρώστια που διανοείσαι
'Ολος ο τρόμος που δημιουργείς
Θα σε γονατίσουν