Την μόνη που σε δέχτηκε
την μόνη που σε πήρε απ' το χέρι
σε προστάτεψε ενάντια στους άλλους
που 'χε τα νώτα σου σ' όλα
που δεν σ' απαρνήθηκε
γύρισες και πρόδωσες τον μόνο σου αδερφό
Λησμονώντας με, πήρες τα πράματα στα χέρια σου και μ' άφησες απ' έξω
αφού περάσαμε τόσα πολλά μαζί, πως μπόρεσες να μ' απαρνηθείς;
Δεν ήξερα, δεν ήξερα
Δεν μπορούσα να δω, δεν μπορούσα να δω
Ποτέ δεν θα το φανταζόμουν πως θα με λησμονούσες
Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
πως με ξεγέλασες, με ξεγέλασες
Ποτέ δεν θα το φανταζόμουν πως θα μου 'κανες αυτό
Ποτέ δεν θα σου μοιάσω
ποτέ δεν θα κάνω αυτά που κάνεις
Εγωιστής και μόνος, ποιό ειναι το πρόβλημά σου;
Το να σ' αφήσω κι αυτό
είναι πιό δύσκολο απ' ότι νόμιζα μα δεν θα δηλητηριαστώ από τις πράξεις σου
Λησμονώντας με, πήρες τα πράματα στα χέρια σου και μ' άφησες απ' έξω
αφού περάσαμε τόσα πολλά μαζί, πως μπόρεσες να μ' απαρνηθείς;
Δεν ήξερα, δεν ήξερα
Δεν μπορούσα να δω, δεν μπορούσα να δω
Ποτέ δεν θα το φανταζόμουν πως θα με λησμονούσες
Δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω
πως με ξεγέλασες, με ξεγέλασες
Ποτέ δεν θα το φανταζόμουν πως θα μου 'κανες αυτό
Λησμονώντας με, πήρες τα πράματα στα χέρια σου και μ' άφησες απ' έξω
αφού περάσαμε τόσα πολλά μαζί, πως μπόρεσες να μ' απαρνηθείς;
Να πέσω, μ' άφησες να πέσω