Journeyman [Vandraren] [Turkish translation]

Sayısız yıl evden uzak kaldım,

Haddinden fazla savaşla yüzleştim.

Bu bitmek bilmeyen yolda geçirdiğim saatler,

Beni morluklarla dolu ve yıpranmış bıraktı.

Duydum sırlarını sokakların,

Ama hepsini kendime sakladım:

Sergiledim onları ama burada, ruhumda,

Rafa dizilmiş birer kupa misali.

Yürekten biliyorum ki,

Ay yolumu aydınlatacaktır.

Ah dostum olmuş dönemeçli yol,

Bir gezginin hayatı hiç değişmez mi?

Köşeyi döndükten sonra gelen o dar patikada,

Botlarım git gide aşınıp inceliyor.

Sırtımda ısıyı hissedebiliyorum,

Tenime çarpan güneşi.

Yemin edebilirim uzaklardan gelen bir zilin çınlaması duyduğuma,

Bilirsin, gerçekten duyup duymadığını anlamak zordur, kilometreler boyunca danışabildiğin tek kişi kendinken.

Yürekten biliyorum ki,

Ay yolumu aydınlatacaktır.

Ah dostum olmuş dönemeçli yol,

Bir gezginin hayatı hiç değişmez mi?

Hiçbirimiz bilmeyeceğiz asla,

Kavşağı ötesinde nelerin uzandığını.

Tüm dünya evin olur,

Asla bitmeyen yola baş koyduğunda.

Yürekten biliyorum ki,

Ay yolumu aydınlatacaktır.

Ah dostum olmuş dönemeçli yol,

Bir gezginin hayatı hiç değişmez mi?