Όπως μου πιάνεις το χέρι
Όπως σημειώνεις το τηλέφωνό μου
Όπως φτάνουν τα ποτά
Όπως παίζουν το αγαπημένο σου τραγούδι
Καθώς η κακή σου μέρα εξαφανίζεται
Δεν είσαι πια σε υπερένταση
Πριν πιείς υπερβολικά
Συγκεντρώσου και πάλι
Οι τοίχοι εγκαταλείπουν το σχήμα τους
Έχεις το χαμόγελο της γάτας*
Όλα θαμπώνουν σε ένα
Αυτό το μέρος είναι σε αποστολή
Πριν τη νυχτερινή κουκουβάγια
Πριν τους θορύβους των ζώων
Κάμερες κλειστού κυκλώματος
Πριν πέσεις σε κώμα
Πριν το σκάσεις από εμένα
Πριν χαθείς ανάμεσα στις νότες
Ο ρυθμός γυρίζει γύρω γύρω
Ποτέ δεν έφτασα πραγματικά εκεί
Απλά προσποιήθηκα ότι το έκανα
Τα λόγια είναι αμβλεία εργαλεία
Τα λόγια είναι κοντόκανες καραμπίνες
Έλα και βγάλ'το από μέσα σου
Πριν το σκάσεις από εμένα
Πριν χαθείς ανάμεσα στις νότες
Όπως παίρνεις το μικρόφωνο
Όπως χορεύεις
Ένα παζλ που τα κομμάτια του μπαίνουν στη θέση τους
Ώστε να μην υπάρχει τίποτα να εξηγήσεις
Κοιτάζετε ο ένας τον άλλο όπως περνάς
Κοιτάζει εκείνη πίσω και κοιτάς πίσω και εσύ
Όχι μόνο μία φορά και όχι μόνο δύο φορές
Ευχήσου να φύγει ο εφιάλτης σου
Ευχήσου να φύγει ο εφιάλτης
Έχεις το φως μπορείς να το νιώσεις στην πλάτη σου
Το παζλ σου που τα κομμάτια του μπαίνουν στη θέση τους