Jeunesse lève-toi [Dutch translation]

Zoals een schaterlach

De droefheid gaat troosten

Zoals een toekomstige ademtocht

De sintels doet oplaaien

Zoals de geur van zwavel

De vlam doet ontbranden

Jeugd sta op

Tegen het leven dat zijn gang gaat

En dan dooft

Tegen de liefde die je grijpt en pakt

maar niet houdt

Tegen het spoor dat achter zich vervaagt

Jeugd sta op

Aan je schouder

Herneem ik de strijd

Tegen de zwaartekracht die ons ten val brengt

die met kabaal de doden doet ontwaken

Om de smaragd die je draagt

weer nieuwe glans te geven

Om de pracht van de aurora

aan de schemering terug te geven

Zeg me of je nog brandt

Zeg me of deze hoop

die je vasthoudt nog brandt

want je hebt geen weet

van de passie en het vuur

die ik in je ogen zie

Jeugd sta op

Terwijl je ziet hoe men huilt

Hoe moeilijk begaanbaar de wegen zijn

Hoe we ziek worden

Van het leegdruppelen van onze aderen

In de schaduw van de stralenbundel

Zal je me steeds weer krijgen makker

Zeg me wanneer de vloed komt vriend

De tegencultuur zal altijd tegenstrooms zijn

Tegen wat er uit de vuilnisgoot van hun monden komt

Aangezien de politiek

een aflopende zaak is.

Is het aan dromers en aan het utopisten

Om ons DNA wat eerlijker te maken

Om ons stof

wat meer als zand te maken

In dit droeve land

Weet je dat je op een dag

Je vader zal moeten doden

En je stem laten horen

Jeugd sta op

In Indisch maanlicht

Altijd surfend op de golf

Naar de ziel

Slijp het mes

aan de ronding van je lichaam

Want hier ben je alleen in de strijd verlost van je trieste lethargie

Bevrijd jezelf toch

Aangezien we cijfermatigs de balans moeten opmaken

Balanceren onze liefdes op de rand van de afgrond

Hoor je dan niet dan het lied van de doden gezongen wordt vanavond

Zie je de hemel dan niet binnen handbereik?

Jeugd sta op

Zoals een schaterlach

De droefheid gaat troosten

Zoals een toekomstige ademtocht

De sintels doet oplaaien

Zoals de geur van zwavel

De vlam doet ontbranden

Als we in de afgrond duiken, weten we niet waar de ziel blijft

Jeugd sta op

Tegen het leven dat zijn gang gaat

Wie verliest ons dan?

Tegen de liefde die je grijpt en pakt

En die je dan begraaft

Tegen het spoor dat achter zich vervaagt

Jeugd sta op

Jeugd sta op

In Indisch maanlicht

Altijd surfend op de golf

Naar de ziel

Slijp het mes

aan de ronding van je lichaam

Want hier ben je alleen in de strijd verlost

van je trieste schijndood. Bevrijd jezelf toch

Aangezien we cijfermatigs de balans moeten opmaken

Balanceren onze liefdes op de rand van de afgrond

Hoor je dan niet dat het lied van de doden gezongen wordt vanavond

Ter nagedachtenis van degenen die voor je gevallen zijn.

Jeugd sta op