Δήλωσε τις σκοπιμότητές σου, αυτό επιτάσσει η διπλωματία.
Μια τρύπα θεϊκών διαστάσεων με απογυμνώνει.
Φίλοι περιορισμένοι δεν θα σε ανακουφίσουν από τον πόνο.
Καταπίεσε τη συνείδησή σου με γλέντι.
Για μια και μοναδική φορά,
για πρώτη και μοναδική φορά,
η πίστη σιωπηλά με καταβροχθίζει...
...(ως προς το) πώς δάκρυσε ο Χριστός.
Αυτός δάκρυσε τη στιγμή
που έκανε δώδεκα βήματα
και με μετέφερε.
[Ας έβλεπες] πώς δάκρυζε
για τους ανθρώπους.
Μακάρι να αναστηθώ.
Τα τσακισμένα γαϊδουράγκαθα μου γνέφουν το δέρμα.
Θα αφαιρεθούν άραγε τα βάρη της ζωής μου ;
Ακούω τον ψάλτη ειρωνικά να με συμβουλεύει:
"Πνίξε τη φωνή σου με ισχυρό μπάφο."
Για μια και μοναδική φορά,
για πρώτη και μοναδική φορά,
η πίστη σιωπηλά με καταβροχθίζει...
...(ως προς το) πώς δάκρυσε ο Χριστός.
Αυτός δάκρυσε τη στιγμή
που έκανε δώδεκα βήματα
και με μετέφερε.
[Ας έβλεπες] πώς δάκρυζε
για τους ανθρώπους.
Μακάρι να αναστηθώ.
Και [ύστερα,] ένιωσα κάτι ελαφρύ,
σαν ένα φόβο να καταπολεμείται.
Δεν θέλω να πολεμήσω
ένα εκτυφλωτικό φως.
Και άκουσα μια κραυγή
η οποία ήταν η δική μου:
ότι παλεύω λυσσαλέα να επιβιώσω.
Πώς δάκρυσε ο Χριστός.
Αυτός δάκρυσε τη στιγμή
που έκανε δώδεκα βήματα
και με μετέφερε.
[Ας έβλεπες] πώς δάκρυζε
για τους ανθρώπους.
Πώς δάκρυσε ο Χριστός.
Αυτός δάκρυσε τη στιγμή
που έκανε δώδεκα βήματα
και με μετέφερε.
[Ας έβλεπες] πώς δάκρυζε
για τους ανθρώπους.
Μακάρι να αναστηθώ.