Ευγένεια
στα μάτια σου.
Υποθέτω
πως με άκουσες να κλαίω.
Μου χαμογέλασες
όπως ο Ιησούς προς ένα παιδί.
Είμαι ευλογημένος.
Ξέρω
πως ο Παράδεισος σε έστειλε
και ο Παράδεισος σε απήγαγε.
Μου χαμογέλασες
όπως ο Ιησούς προς ένα παιδί.
Και τι έμαθα
μέσα από αυτά τα βάσανα ;
Νόμισα ότι δεν θα ξαναένιωθα το ίδιο
για οποιονδήποτε άλλον
ή οτιδήποτε άλλο ποτέ.
Όμως, πλέον ξέρω πως
όταν ανακαλύπτεις την αγάπη
[και] γνωρίζεις ότι υπάρχει,
τότε ο χαμένος σου εραστής
θα επιστρέψει σε εσένα σε αυτές τις παγωμένες νύχτες.
Όταν έχεις αγαπηθεί
[και] μαθαίνεις ότι έχει τέτοιο ευλογημένο χαρακτήρα,
τότε ο εραστής που φίλησες
θα σε παρηγορήσει όταν έχει εκλείψει η ελπίδα.
Στενοχώρια
στα μάτια μου.
Κανείς ούτε την υπέθεσε
αλλά και ούτε το προσπάθησε.
Μου χαμογέλασες
όπως ο Ιησούς προς ένα παιδί.
Στοργή και παγωνιά
με την εσχάτη πνοή σου.
Εσύ έσωσες τη ψυχή μου.
Μου χαμογέλασες
όπως ο Ιησούς προς ένα παιδί.
Και τι έμαθα
μέσα από όλα αυτά τα δάκρυα ;
Σε περίμενα όλα αυτά τα χρόνια.
Και, μόλις που άρχισα να σε χαίρομαι,
Αυτός σε άρπαξε.
Κι όμως επιμένω:
όταν ανακαλύπτεις την αγάπη
[και] γνωρίζεις ότι υπάρχει,
τότε ο χαμένος σου εραστής
θα επιστρέψει σε εσένα σε αυτές τις παγωμένες νύχτες.
Όταν έχεις αγαπηθεί
[και] μαθαίνεις ότι έχει τέτοιο ευλογημένο χαρακτήρα,
τότε ο εραστής που φίλησες
θα σε παρηγορήσει όταν έχει εκλείψει η ελπίδα.
Οπότε, τις λέξεις που δεν μπόρεσες να αρθρώσεις
θα ερμηνεύσω για χάρη σου.
Και την αγάπη που θα μπορούσαμε να είχαμε χαρεί
θα φτιάξω εις διπλούν.
Διότι καθεμία ανάμνηση
έχει γίνει κομμάτι της ζωής μου.
Εσύ πάντα θα είσαι
το αγαπημένο μου πρόσωπο.
Παραδέχομαι πως έχω αγαπηθεί,
οπότε γνωρίζω πλέον τι είναι αγάπη.
Και ο εραστής που φίλησα
πάντοτε μου συμπαρίσταται.
Εκείνος ο εραστής που λαχταρώ
ήταν ο Ιησούς προς το παιδί.