Jestem [Belarusian translation]

Ёсць я …, ёсць я…

Ёсць я-- ў тваiм (Я ў тваім) слове, мыслях, кожным жэсце.

Ёсць я -- вада, зямля…, агонь я, і паветра.

Ёсць я -- ў маіх абдымках таешь ты, як лёд.

Чакаў (Чакаеш), хаця б адну ж усмешку, адно слова,

Што дня спрабуеш падабацца мне зноў (“…”*),

З табой асвойталася.

Калі (А дзе) клопат нейкi маю/мне,

Стаiш -- ў дзвярэй першы,

Цяпер, ўрэшце, ўпэўнена,

Што ты -- кветкі шлеш мяне што-дня.

Ёсць/Вось я ў тваiм у натхненне, слёз супакаéннем,

“Твой Свет крýціцца кол мяне”.

Ты ёсць/вось маiм ценем на кожна схiненне…

“З'яўляешся мне поруч тут,

Скачаш ў жар, дзе хачу”.

Чую, ўсё больш агортвае (ахутвае) цябе трывога (неспакой),

Цябе як карты -- адкрываць патроху,

З табой -- забываюся.

А дзе ноч калыша нас, -- да сну...

Думкі бягуць… там, дзе твае вочы, твае вусны,

Бы/Каб ўпэўнiцца што/жа ўсё ж, яшчэ...

Ёсць я -- тваё натхненне, слёз супакаенне,

“Твой Свет круціцца кол мяне”.

Ты ёсць маiм ценем на кожна схiненне…

“З'яўляешся мне поруч тут,

Скачаш ў жар, дзе хачу”.

Ёсць я -- тваiм натхненнем, слёз супакаеннем,

“Твой Свет круціцца кол мяне”.

Ты ёсць -- маiм ценем на кожна схiненне…

“З'яўляешся мне поруч тут,

Скачаш ў жар, дзе хачу”.

Вось я…

Вось я -- тваiм натхненнем, слязам супакоем,

“Твой Свет круціцца кол мяне”.

Ты вось маiм ценем на нават рух кожны…

“З'яўляешся мне поруч тут,

Скачаш ў жар, дзе хачу”…

Вось я -- тваiм натхненнем, слязам супакоем,

“Твой Свет круціцца кол мяне”.

Вось ты маiм ценем на нават рух кожны…

“З'яўляешся мне поруч тут”…

Тут! О-о… Я…

_____________

Я ёсць…, я ёсць…

Я ёсць у тваім слове, мыслях, кожным жэсце,

Я ёсць -- вада, зямля, агонь і паветра,

Я ёсць -- у абдымках маіх растопiшся, як лёд.

Чакаеш, хаця бы адну ўсмешку, адно слова,

Штодня спрабуеш “здабыць мяне зноў”*,

З табой асвойталася.

А дзе клопат нейкi маю,

У дзвярах (па-)ўстаеш першы,

Цяпер, урэшце, упэўнена,

Што/Гэта ты кветкі мяне шлеш штодня.

Я ёсць -- тваiм натхненнем, для слёз супакаеннем,

“Твой Свет круціцца вакол мяне”.

Ты ёсць -- маiм ценем на кожнае схiненне…

“З'яўляешся тут жа побач (поплеч) са мной,

Скачаш ў агонь, калі/дзе хачу”.

Адчуваю, як раз за разам агортвае цябе неспакой,

Як калоду карт адкрываю цябе патрошку,

З табой забываюся.

А калі ноч калыша нас, да сну...

Мыслi (думкі) бягуць у бок тваіх вачэй, тваіх вуснаў,

Бы ўпэўнiцца, што ўсё ж як раней, яшчэ...

____________________________________

Я (…ёсць)…, я…

Я -- у тваім слове, думках, кожным жэсце,

Я -- вада, зямля, агонь і паветра,

Я -- у маіх абдымках растаеш, як лёд.

Чакаеш, хаця б адну ўсмешку, адно слова,

Кожны дзень спрабуеш атрымаць мяне зноў,

Да цябе я прывыкла.

Калі турботу нейкую маю (Калi ў мяне нейкая справа),

У дзвярах паўстаеш першы,

Цяпер, урэшце, упэўнена,

Што ты кветкі да мяне пасылаеш кожны дзень.

Я ёсць -- тваiм натхненнем, слязам (для слёз) супакоем,

“Твой Свет круціцца вакол мяне”.

Ты ёсць --- маiм ценем на кожны рух (кiвок)…

“З'яўляешся тут жа поруч са мной,

Скачаш ў агонь, калі хачу”.

Адчуваю, як раз за разам ахоплівае цябе неспакой,

Як калоду карт адкрываю цябе патроху,

З табой я забываюся.

А калі ноч гушкае нас, да сну...

Думкі бягуць у бок тваіх вачэй, тваіх вуснаў,

Каб пераканацца, што ўсё па ранейшаму, яшчэ...