Ψηλά στις κατοικίες των νεκρών βασιλέων
Η Τζέννυ χόρευε με τα φαντάσματά της
Μ' εκείνα που είχε χάσει, κι εκείνα που είχε βρει
Κι εκείνα που την είχαν αγαπήσει πιο πολύ
Εκείνα που έλειπαν για τόσον πολύ καιρό,
Δεν μπορούσε να θυμηθεί τα ονόματά τους
Την στριφογύρισαν γύρω από τους νωπούς παλαιόλιθους
και τίναξαν όλη της τη θλίψη και τον πόνο
Και δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Xόρευαν όλη μέρα
Και μέσα στη νύχτα κάτω από το χιόνι που σκέπαζε την αίθουσα
Απ'το χειμώνα στο καλοκαίρι και πάλι πίσω στο χειμώνα
Μέχρι που τα τείχη κατέρρευσαν κι έπεσαν
Και δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Και δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Δεν ήθελε να φύγει ποτέ, δεν ήθελε να φύγει ποτέ
Ψηλά στις κατοικίες των νεκρών βασιλέων
Η Τζέννυ χόρευε με τα φαντάσματά της
Εκείνα που είχε χάσει, κι εκείνα που είχε βρει
Κι εκείνα
που την είχαν αγαπήσει πιο πολύ