Σιωπηλοί
Υπέροχοι
Σε αυτή την ασταθή νύχτα
Ακούω τον άνεμο
Κληρονόμος
Επιβάτης
των καταραμένων μου ημερών
Έτσι είμαι
Έρωτα μου
Στα λέω όλα
Γεμίζεις τη ζωή μου
Στο ατέλειωτο
Κακομεταχείριση* της μοίρας
Χτυπώντας τη πόρτα μου
Βάζοντας ένα χέρι
Στο μέτωπο μου
Στο στήθος μου
Αν κατά τύχη
Έφευγα απ'τη Γη
Είσαι το αίμα μου
Ο διπλός εραστής*μου
Το dna μου
Στο φούτερ σου
Θα κεντουσα ένα 'Μ'
Για να ανακατεύται το αίμα μας
στον άνεμο
Το dna μου
Γυμνή
Φυλακισμένη
Σε αυτό το καταραμένο παιχνίδι
Τα λέω όλα στον άνεμο
Τόσο ήρεμη
Όσο ο άνεμος
Είμαι αυτή που συγχωρεί
Στη στιγμή
Τους απόντες
Έρωτα μου
Στα λέω όλα
Γεμίζεις τη ζωή μου
Στο ατέλειωτο
Κατάχρηση της μοίρας
Χτυπώντας τη πόρτα μου
Βάζοντας ένα χέρι
Στο μέτωπο μου
Στο στήθος μου