Jeszcze mi się o tobie śni
Jeszcze nie jesteś mi obojętna
Jeszcze mnie budzi w nocy
Jakieś dziwne poczucie
Jeszcze zdejmuję buty,
bym raczej nie zabrudził
w sieni nowego chodnika
Jeszcze brak mi ciebie
Jeszcze nie przywykłem,
że nie przychodzisz,
że nie przyjdziesz,
że dzwonek nie zadzwoni,
że drzwi się nie otworzą,
że jesteś po prostu gdzieś z innym
Jeszcze mi brak ciebie
Wciąż jeszcze brak mi ciebie
Jeszcze na lustrze jest oddech,
mglisty ślad ust twych,
a jak licho w każdym kącie
kulawy skrzat Wojciech1
Jeszcze piję cię w kawie,
i jem na śniadanie w białej wece
We wszystkich rzeczach jesteś jeszcze
Jeszcze brak mi ciebie
Jeszcze nie przywykłem,
że nie przychodzisz,
że nie przyjdziesz,
że dzwonek nie zadzwoni,
że drzwi się nie otworzą,
że jesteś po prostu gdzieś z innym
Jeszcze mi brak ciebie
Wciąż jeszcze brak mi ciebie
1. postać skrzatka Adalberta to niejednoznaczna persona - chodzi prawdopodobnie o rodzaj chochlika, który zbiera chwile, odczucia i zapachy, które coś przypominają, doprowadzając ludzi do zadumy lub wzruszeń; może też być związany ze skrzatem Świąt Bożego Narodzenia, który przynosi prezenty, podobnie jak Dzieciątko, Gwiazdka czy św.Mikołaj)