Αυτή τη φωνή, θυμήσου τη
την έχεις ακούσει, την έχεις ήδη αγαπήσει
ήταν κάπου αλλού
ένα παρελθόν, δυο εραστές
συνδεδεμένοι αιώνια
τα σωματά μας αγκαλιασμένα
αλλά είναι αγνός χρυσός όλες οι λέξεις της αγάπης
που ορκιστήκαμε κρυφά
όταν κάποιος ξέρει πως το παιχνίδι είναι τελειωμένο
Αναπόφευκτα σε αγαπώ ακόμα
σε αγαπούσα, θα σε αγαπώ
αυτο το αναξέλεγκτο μου συναίσθημα είναι σαν ενας καταπονημένος γίγαντας
εδω όπως πριν
θα σε ακολουθούσα με την ψυχή μου, με ένα σου νεύμα
αλλά θα κρυβόμουν όπως μια διακριτική ερωμένη
όπως ένας άνδρας μόνος του μπορεί να ψεύδεται
Αγγιξέ με, μόνο μια φορά
όλα εδω κάτω θα κλεισουν τα μάτια τους
στην θυμησή σου, το σύμπαν
άφησε μια πόρτα ανοιχτή, λίγο αέρα
ακριβώς πριν φύγεις, θα αποδεχτώ να πεθάνω λίγο
αυτες οι λίγες ώρες που μου έχουν απομείνει σε αυτή την ζωή (τη γήινη)
θα του παρέδινα την καρδιά μου
Αναπόφευκτα σε αγαπώ ακόμα
σε αγαπούσα, θα σε αγαπώ
αυτο το αναξέλεγκτο μου συναίσθημα είναι σαν ενας καταπονημένος γίγαντας
εδω όπως πριν
θα σε ακολουθούσα με την ψυχή μου, με ένα σου νεύμα
αλλά θα κρυβόμουν όπως μια διακριτική ερωμένη
όπως ένας άνδρας μόνος του μπορεί να ψεύδεται
Θα σιωπούσα αυτή τη νίκη, θα έγραφα μια άλλη ιστορία
θα προσευχόμουν να σε διαγράψω
Αναπόφευκτα σε αγαπώ ακόμα
σε αγαπούσα, θα σε αγαπώ
ως το τέλος του χρόνου, σαν ένα απίστευτο κάρμα
λες και κάποιος πεθαίνει απο το να έχει αγαπήσει πολύ
Ως το τέλος του χρόνου, όπως αγαπάει κάποιος ένα παιδί
λες και ζει μια αιωνιότητα
ποιός ξέρει;