Έχει το προνόμιο να απλώνει τα χέρια του πάνω στο σώμα σου
Έχει το προνόμιο να αναπνέει το άρωμά σου
Έχει ακόμα και το προνόμιο να τον κοιτάς με τέτοιο τρόπο που τον κάνει πιο δυνατό
Βάλε τη ζεστασιά της φωνής σου μες στην καρδιά μου
Κι αυτό πονάει, πίστεψέ με, μια λεπίδα καρφωμένη βαθιά μες στην ψυχή μου
Κοίτα τον εαυτό σου, ούτε μια σκιά από δάκρυ
Και ματώνω ακόμα, χαμογελάω στο θάνατο
Όλα είναι κόκκινα στο σώμα μου
Σε πληγώνω σε μια τελευταία προσπάθεια
Του αρέσει να χαϊδεύει το πρόσωπό σου καθώς αποκοιμάσαι
Κι εσύ, μπορείς να του λες 'κι άλλο' 'κι άλλο'
Ξέρω πως ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό
Όμως εγώ είμαι ήδη νεκρός
Κι αυτό πονάει, πίστεψέ με, μια λεπίδα καρφωμένη βαθιά μες στην ψυχή μου
Κοίτα τον εαυτό σου, ούτε μια σκιά από δάκρυ
Και ματώνω ακόμα, χαμογελάω στο θάνατο
Όλα είναι κόκκινα στο σώμα μου
Σε πληγώνω σε μια τελευταία προσπάθεια
Όμως ματώνω ακόμα, χαμογελάω στο θάνατο
Όμως ματώνω ακόμα,
Όλα είναι κόκκινα στο σώμα μου
Όλα είναι κόκκινα στο σώμα μου
Όλα είναι κόκκινα στο σώμα μου