Κρατάμε ένα ήλιο
βαθιά μέσα μας
Μια φλόγα που ξυπνάει
παρόλ'αυτά
Παρ'όλους τους πόνους του χθες
ξαφνικά ελπίζουμε ξανά
Μια τυχαία μέρα
ίδια με τις άλλες
φεύγει απο πάνω μας ένα βάρος
Κρατιόμαστε στη ζωή
για να αντικρύσουμε το φως
μια αποκάλυψη μονάχα απομένει
Εσένα είναι που περίμενα
Σε σένα έλπιζα
Περπάτησα πολύ
Έρχομαι από μακριά
Μεγάλος ο κόσμος
Μακρύς ο δρομος
Εσένα περίμενα
Κανέναν άλλο
Ανέμενα τη φωνή σου
Την ανάσα σου
Δώσε μου πνοή
ξανά ν' ανασάνω
Κρατάμε λίγο χρυσάφι
στο βάθος της ψυχής μας
Μα ο χρόνος μας καταβροχθίζει
σβήνει τη φλόγα
Μέχρι την τυχαία εκείνη μέρα
που ξαφνικά αναχωρούμε
Τα μάτια μας γεμίζουμε
με άλλα χρώματα
Μήπως και βλέπουμε καλύτερα;
Μήπως και γινόμαστε καλύτεροι;
Όταν όλα πια ξεκαθαρίζουν
μια αποκάλυψη μονάχα απομένει
Εσένα είναι που περίμενα
Σε σένα έλπιζα
Περπάτησα πολύ
Έρχομαι από μακριά
Μεγάλος ο κόσμος
Μακρύς ο δρομος
Εσένα περίμενα
Κανέναν άλλο
Ανέμενα τη φωνή σου
Την ανάσα σου
Δώσε μου πνοή
ξανά ν' ανασάνω
Εσένα είναι που περίμενα
Σε σένα έλπιζα
Βαθιά μέσα μας
βαθιά μέσα μας
παρόλ'αυτά
Παρ'όλους τους πόνους του χθες
Εσένα είναι που περίμενα
Έρχομαι απο μακριά
Ήλπιζα σε σένα
Εσένα περίμενα
Εσένα περίμενα