Dünyanın öbür ucuna gittim
Kendimin öbür ucuna gittim
Avare bir gölge gibi
Unutmak için tenini, sesini
Başka bedenlerin karşısında dans ettim
Ama asla ben kendim değildim
Denedim, tekrar denedim
Unutmayı benim olduğunu
Her gün bir kez daha gönülden öğrendim ki
Sen biraz bir şiir gibisin
Sen biliyorsun mutluluğumu dokumayı
Gidip gelen kelimeler boyunca
Sen bilmeden iyileştirirdin beni
Varlığının nadide meyvesiyle
Tenin hafızamda gezinip duruyor
Mutluluğun artık bir anlamı kalmadığında
Nerede saklandığının bir önemi yok
Ne kadar uzaklaşırsan sana o kadar bağlanıyorum
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim zaafım
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim sarhoşluğum
Bundan başka ne yapacağımı bilmiyorum
Seni dur durak bilmeden sevmek
Aşkı ayaklarına serpmek
Senden başkasını sevmiyorum
Ama sen benden kaçıyorsun
Sen şimdiden başka bir kıyıdasın
Bazen döndüğünü düşlüyorum
Kollarını bana sardığını
Bir okyanus bizi ayırdığından
Denize şişeler (şişede mektuplar) salıyorum
Keder umudumu boğdu
Beyaz gecelerimin acı bir tadı var
Artık sevmiyorum güneşi
Ve sen yokluğunla parlıyorsun
Günlerim kayıp saatler
Ve şarkılarım sessizlikler
Önemi yok ne kadar uzaklaştığının
Ben daha da kayboluyorum sen beni kazandıkça
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim zaafım
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim sarhoşluğum
Bundan başka ne yapacağımı bilmiyorum
Seni dur durak bilmeden sevmek
Aşkı ayaklarına serpmek
Senden başkasını sevmiyorum
Ama sen benden kaçıyorsun
Sen şimdiden başka bir kıyıdasın
Bazen döndüğünü düşlüyorum
Kollarını bana sardığını
Eğer bir başkasının kollarındaysan
Bir şey yapamaz mıyım bunun için, hayal ediyorum
Korkularını gizle, unut hatalarımı
Çünkü mutluluk bizim
Ve aşk bizi anlıyor
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim zaafım
Senden başkasını sevmiyorum
Bu benim sarhoşluğum
Bundan başka ne yapacağımı bilmiyorum
Seni dur durak bilmeden sevmek
Aşkı ayaklarına serpmek
Senden başkasını sevmiyorum
Ama sen benden kaçıyorsun
Sen şimdiden başka bir kıyıdasın
Bazen döndüğünü düşlüyorum
Kollarını bana sardığını