Μικρέ άνθρωπε
Δεν χαμογελάς πλέον
Η ζωή συνολικά
Σε απογοήτευσε πολύ
Το σώμα σου κουνιέται
Στο βραδινό άνεμο
Σαν ένας χορός
Ένα αντίο
Ανεβασμένος στο δέντρο
Σαν ένα πουλί
Ώστε η ψυχή σου
Ν' ανέβει ψηλότερα...
Μικρέ άνθρωπε
Αποκοιμήθηκες
Όπως ένα μήλο
Συλλέχθηκες
To κεφάλι σου γέρνει
Μήπως επειδή με βλέπεις;
Πολύ μακριά κουνιέται
Το μαύρο σχοινί
Ρεφρέν
Baia Iaiaia Baia Iaiaaa
Baia Iaiaia Baia Iaiaaa
Απόψε λυπάμαι,
Κρεμάστηκε
Σε έναν κήπο της Βιέννης.