Ήταν ατρόμητη, τα μάτια της ήταν μαύρα σαν κάρβουνο
Ήταν όπλο χτυπούσε, τρέλαινε με ένα βλέμμα
Όταν περπατούσε σταματούσαν οι ώρες
Για τον κόσμο και την ώρα ποιός νοιάζεται?
Αχ βρε τριαντάφυλλό μου, από εμένα για σένα πως γίνεται να δημιουργηθεί μία αγάπη
Με ώθησες, δεν μπορείς να ξέρεις, έχασα τον εαυτό μου
Δεν μπορώ να συνέλθω, δεν μπορώ να συνέλθω εύκολα
Γι' αυτό έλα μείνε κοντά μου
Έλα αυτό το βράδυ να "τρελαθείς"
Στις διαταγές σου σαν σκλάβος, η καρδιά έπεσε στα δίχτυα σου
Θα με γνωρίσεις
Μία φορά αγάπησα να καώ για χάρη της αγάπης μου
Έλα αυτό το βράδυ να "τρελαθείς"
Στις διαταγές σου σαν σκλάβος, η καρδιά έπεσε στα δίχτυα σου
Θα με γνωρίσεις
Μία φορά αγάπησα να καώ για χάρη της αγάπης μου
Το δέρμα της ήταν σαν χιόνι, λευκό ζεστό
Περνώντας από δίπλα πως μύριζε σαν τριαντάφυλλο
Τα μαλλιά πετάγονταν ελαφρά, αν τα τίναζε
Από μακρυά το πρόσωπό μου πήρε μία έκφραση θυμού και έκπληξης