Haar ogen zijn pikzwart
Het zijn geweren, ze schieten en doorboren in eén schot
De tijd stopt als ze wegloopt
Tijd en ruimte, wat maakt het uit?
Mijn roos, ik zou een jantina minnaar voor je zijn
Je duwde me, je wist niet dat ik overweldigd zou zijn
Ik kan niet herstellen, ik kan het niet makkelijk redden
Kom, en blij bij me
Kom, en we zullen de nacht doorhalen
Mijn hart is jouw slaaf, het is gevangen in je visnet
Je kent me
Ik heb eens lief gehad, ik ga door het vuur voor de liefde
We halen de nacht door
Mijn hart is jouw slaaf, het is gevangen in je visnet
Ik viel in een klap voor jou
Onthul de leugens and aanvaard je diennaar
Haar huid is wit als sneeuw en warm
Het ruikt naar rozen als je voorbij loopt
Haar dunne haar vliegt als ze het zwaait
Mijn gezicht is als de dag des oordeels