Poranek nie jest moim najdroższym przyjacielem
Kiedy wszyscy się budzą, szukają mnie
Poranek nie jest moim najlepszym czasem
Wolę noc, bo wspomnienia
Przychodzą, gdy przed nami jest ciemność
Czekam na noc, kiedy miasto śpi
Wchodzę wtedy w twoje sny
I chodzę na palcach, by cię nie obudzić
Czekam na noc, kiedy świetliki
Rozjaśnią ci drogę
I mam tylko dwa słowa
Które mówią ci: wróć już
Słońce chciałoby przyjść do moich komnat
Księżyc mu nie pozwoli, chce zostać
Ale słońce nie wie, że nie jest tym jedynym
jest jeszcze jeden, równie godny
który teraz śpi i mnie nie słyszy