Ја прашав Месечината
И Сонцето не знаеше за тоа
Ѝ ги покажав моите изгореници
И Месечината ме исмеа
И како небото да не изгледаше толку светло
И јас не заздравував
Си реков -- Каква несреќа...
И Месечината ме исмеа
Ја прашав Месечината
дали сѐ уште ме сакаш
Таа ми рече: „Немам навика,
да се зафаќам во вакви случаи.“
И ти и јас
Бевме толку сигурни
И неколку пати си велевме
Дека ова е само една авантура
И дека нема да трае
Немам нешто посебно да ти кажам
И ништо посебно за да те насмеам
Затоа што секогаш го замислувам најлошото
И заради најдобро, често страдам
Ја прашав Месечината
дали сѐ уште ме сакаш
Таа ми рече: „Немам навика,
да се зафаќам во вакви случаи.“
И ти и јас
Бевме толку сигурни
И неколку пати си велевме
Дека ова е само една авантура
И дека нема да трае