Σαν ό,τι πιο γλυκό, πρόσωπο χλωμό
μικρό κορίτσι
φως έλαμπε από φως άγγελος ξανθός
που’θελε να φύγει
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μες στην παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να ’ταν...γιατί;
Δες όλες οι στιγμές μένουν ζωντανές
στις αναμνήσεις
κι αν κάνω προσευχές όλες μου οι ευχές
θα ’ναι να γυρίσεις
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μες στην παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να ’ταν...γιατί;
Μικρή μου ανεμώνα
αυτοί που σε γνώρισαν σου στέλνουν φιλιά
τι κι αν περάσουν χρόνια
θα δεις που κάποτε θα βρεθούμε ξανά
Αντίο να μη πεις γλυκιά μου ανεμώνα καληνύχτα