Een ouder persoon en een jonge
Op de stille open zee
De zon en de netten zijn aan het rijzen
Het kind is still en zijn vingers zijn bevroren door de kou
Wanneer de heftig
Woorden de stilte verbreken
Hoor kleine jonge, dit is onze reis
De grotere foto's zijn voor de andere
Begrijp je eindelijk waarom ik weinig lach?
Het is niet mijn schuld dat ik in alles het negatieve hoor
Alleen mijn bezit
Het is niet mijn schuld dat de wind in het oosten van finland
Van rusland tegen gaat.
De stad slaapt wanneer een vrouw naast mij verluisterd
"De weg is open, om te gaan reizen"
En nog steeds voelt het alsof ik het kind ben op het meer
Verloren, kleine fingers stijf van kou
Begrijp je nu eindelijk, waarom ik weinig lach?
Aarde onder de nagels
Op de lippen een smaak van mosselen
De oosterse kou komt nog steeds
De ijzige weer vanuit het noorden