Όποτε επανεξετάζω την ζωή μου
Είναι πάντα με μια αίσθηση ντροπής
Πάντοτε υπήρξα ο κατηγορούμενος
Επειδή ο,τιδήποτε ποθώ να κάνω
Αδιάφορο το πότε, το πού ή το με ποιόν
Έχει κι ένα παρονομαστή κοινό
Είναι, είναι, είναι, είναι
Είναι αμαρτία
Ό,τι κι αν έκανα ποτέ
Ό,τι κι αν ποτέ μου κάνω
Οπουδήποτε κι αν βρέθηκα ποτέ
Οπουδήποτε κι αν πρόκειται να πάω
Είναι αμαρτία
Στο σχολείο με δίδαξαν πώς να υπάρχω
Τόσο αγνός στην σκέψη, στα λόγια και στις πράξεις
Δεν το πέτυχαν και πολύ
Επειδή ο,τιδήποτε ποθώ να κάνω
Αδιάφορο το πότε, το πού ή το με ποιόν
Έχει κι ένα παρονομαστή κοινό
Είναι, είναι, είναι, είναι
Είναι αμαρτία
Ό,τι κι αν έκανα ποτέ
Ό,τι κι αν ποτέ μου κάνω
Οπουδήποτε κι αν βρέθηκα ποτέ
Οπουδήποτε κι αν πρόκειται να πάω
Είναι αμαρτία
Πατέρα, συγχώρησέ με
Προσπάθησα να το αποφύγω
Γύρισα καινούργια σελίδα
Κι ύστερα αποσχίστηκα από μέσα της
Ό,τι κι αν μου δίδαξες
Δεν το πίστεψα
Πατέρα, με πολέμησες
Επειδή δεν ενδιαφερόμουν
Και συνεχίζω να μην καταλαβαίνω
Οπότε, επανεξετάζω την ζωή μου
Πάντα με μια αίσθηση ντροπής
Πάντοτε υπήρξα ο κατηγορούμενος
Επειδή ο,τιδήποτε ποθώ να κάνω
Αδιάφορο το πότε, το πού ή το με ποιόν
Έχει κι ένα παρονομαστή κοινό
Είναι, είναι, είναι, είναι
Είναι αμαρτία
Ό,τι κι αν έκανα ποτέ
Ό,τι κι αν ποτέ μου κάνω
Οπουδήποτε κι αν βρέθηκα ποτέ
Οπουδήποτε κι αν πρόκειται να πάω
Είναι αμαρτία