(Мусіць, гэта было каханне. Але яно скончылася)
Пакінь шэпт на маёй падушцы.
Пакінь зіму за акном.
Я прачынаюся ў самоце,
Цішыня ў спальні,
Цішыня паўсюль.
Датыкніся да мяне зараз. Я заплюшчыла вочы, і мары мяне ўносяць.
Мусіць, гэта было каханне - але яно скончылася.
Мусіць, гэта было каханне - але я неяк яго згубіла.
Мусіць, гэта было каханне - але яно цяпер скончана.
З таго моманту, як мы датыкнуліся,
Пакуль наш час не выйшаў...
Зрабі выгляд, што мы разам,
Што я схавана тваім сэрцам.
Але па-за ім я ператваруся ў ваду,
Нібыта то сляза ў тваёй далоні.
І гэта толькі суровы зімовы дзень. Мары мяне ўносяць.
Мусіць, гэта было каханне, але яно скончылася.
Гэта ўсё, што было мне патрэбна і чаго цяпер я пазбаўлена.
Мусіць, гэта было каханне, але яно скончана.
Яно там, дзе льецца вада, там, дзе вецер дзьме.
Мусіць, гэта было каханне - але яно скончылася.
Мусіць, гэта было каханне - але я неяк яго згубіла.
Мусіць, гэта было каханне - але яно цяпер скончана.
З таго імкнення, што мы датыкнуліся,
Пакуль наш час не выйшаў...
Так, гэта мела быць каханне - але яно закончылася.
(Гэта было каханне, але яму надышоў канец)
Гэта было ўсё, што мне хацелася, але я засталася без яго.
Гэта было каханне, але яно закончылася.
(Дзе вецер дзьме)
Яно там, дзе вада льецца, там, дзе вецер дзьме.
(Гэта, мусіць, было каханне, але яно закончылася) х2