[Α' Στροφή]
Για ποιον λόγο υπακούω τις εντολές σου,
για ποιον λόγο πρέπει να σου κάνω τα χατίρια ;
Για ποιον λόγο αναστενάζω, γιατί δεν προσπαθώ να ξεχάσω ;
Μάλλον θα ευθύνεται αυτό που οι εραστές αποκαλούν "μοίρα",
μου υπαγόρευε συνεχώς να αναμείνω.
Είδα όλες τις ενδείξεις και δεν θα άντεχα μέχρι να συναντηθούμε.
[Χορωδιακό:]
Μάλλον εσύ ευθύνεσαι για αυτό, εσύ μάλλον έχεις ευθύνη.
Περιπλανήθηκα αρκετά και εν τέλει ανακάλυψα
εκείνον τον άνθρωπο που
θα μπορούσε να αποκαλύψει την πραγματική φύση μου και να με στενοχωρήσει συνάμα.
Και να με χαροποιήσει, για να με "κρεμάσει", και μόνο που σε σκέπτομαι.
Κάποιοι άλλοι που γνώρισα ίσως να μην ήταν ποτέ κακόβουλοι,
να μην θέλησαν να με προδώσουν ή να μού επιβληθούν.
Κι όμως απέτυχαν,
διότι κανείς άλλος δεν με συνετάραξε.
Εγώ σ'αγαπώ παρά τα ελαττώματά σου.
Μάλλον εσύ ευθύνεσαι για αυτό, υπέροχο μου πλάσμα.
Εσύ έχεις την ακέραια ευθύνη για αυτό το συμβάν.
[Β' Στροφή]
Μου θυμίζει το σενάριο που πάντα έβλεπα στα όνειρά μου,
το οποίο -δυνητικά και εξ ορισμού- θα με χαροποιούσε.
Γιατί θλίβομαι ; Από εσένα περιμένω να μού εξηγήσεις.
Σκέπτομαι, αγάπη μου, ότι μάλλον θα φύγω μακριά.
Κάποτε, κατάπως θα με αντικρίσεις και θα μου πεις:
"Εσένα μόνο χρειάζομαι" και μάταια θα με παρακαλείς.