Bir özlem hissi canlanır içimde,
Rosemary'nin mektubunu okuduğum zaman.
Yazdıklarındaki dürüstlük,
Kaybolduğu yılları unutamaz.
Soyutlanmış bir şekilde,
Aşkından söz eder,
"Yalnız öleceğim."
Kelimelerini okuduğumda,
Bilirim ki acı çekiyordu.
Burada görülen, kuşkusuz bir detay var,
Kalem yana düşmüş olmalıydı.
Ve bir leke bırakmış,
Onun isminin yanı başına.
Gitmiş olduğunu biliyor.
Ve soyutlanma,
Geriye kalacak olan tek şey.
"Sahip olduğum yara, içimden dışarıya kanıyor,
Bir sevgilinin yanında dinlenmek üzere."