Yol uzaqdır və su dərin idi
Ayaqlarım donub və okeandan keçən bir işıq var
Durğun olmayan günlərdə belə zaman keçir
Bütün bu zaman ərzində sən mənimləydin
Həyəcandan titrəyən çiyinlərimdə
Heç nə demədən əllərini suyun üstünə qoyursan
Bizi ürəkdən ürəyə birləşdirərək
Mənim üçün yol açırsan
Neçə çay keçilməlidir?
Neçə böyük okean aşılmalıdır?
Xəyallarımdakı mən ilə tanışmaq üçün?
Ürəyimizlə birləşən
Göz qamaşdıran körpüdən keçəndə
Sən yolun sonunda səmimi bir gülümsəmə ilə dayanırsan
Sabaha gedən yolda
Geniş okeanın ortasında yüksək səslə qışqırıram
Buna necə tək başıma dayanacağımı soruşuram
Pəncərənin şüşəsində əks olunan köhnə xatirələr
Ürəyimdə batan günəşə çevrilir
Sən həmişə oradasan, mənim üçün bir yol tapırsan
Neçə çay keçilməlidir?
Neçə böyük okean aşılmalıdır?
Xəyallarımdakı mən ilə tanışmaq üçün?
Ürəyimizlə birləşən
Göz qamaşdıran körpüdən keçəndə
Sən yolun sonunda səmimi bir gülümsəmə ilə dayanırsan
Dünya deyilən o dalğanı çətinliklə keçdikdən sonra
Söz verdiyimiz yerə bir az daha yaxınlaşıram
Sənə yaxınlaşıram... yaxınlaşıram
Adsız və tənha bir ada
Məni yenə sənə bağlayır
Hələ neçə dəfə görüşməliyik?
Hələ neçə körpü keçilməlidir?
Göz qamaşdıran o yerə çatmaq üçün
Paylaşdığımız hər şey
Hər gün ürəyimi rəngləndirir
Eyni işıqla
Birləşdik, sonsuza qədər
Bir-birimizə baxdıqca, bir-birimizə
Körpülərimiz sonsuza qədərdir