Για κοιτάξτε όλα εκείνα τα πεινασμένα στόματα που οφείλουμε να σιτίσουμε,
κοιτάξτε όλα εκείνα τα βάσανα που εκτρέφουμε,
[ιδέτε] τόσα πολλά μόνα πρόσωπα διεσπαρμένα στον κόσμο
που αναζητούν τα αναγκαία τους.
Αυτόν τον κόσμο δημιουργήσαμε ;
Για ποιο λόγο τον διαμορφώσαμε έτσι ;
Μήπως ο κόσμος στον οποίο εισεβάλομεν
αντίκειται στο νόμο ;
Οπότε, απ'ό,τι εν τέλει φαίνεται,
αυτός ο είναι ο σκοπός της ζωής μας σήμερα ;
Ο κόσμος τον οποίο εμείς πλάσαμε ;
Ξέρεις ότι κάθε μέρα γεννιέται ένα αβοήθητο παιδί
το οποίο χρειάζεται λίγη στοργή σε ένα χαρούμενο σπίτι.
[Ξέρεις ότι] κάπου ένας πλούσιος κάθεται στο θρόνο του
και αναμένει την παρέλευση της ζωής του.
Αυτόν τον κόσμο δημιουργήσαμε ;
Εμείς μόνοι μας τον κατασκευάσαμε.
Μήπως αυτόν τον κόσμο τον ισοπεδώσαμε
μέχρι και συθέμελα ;
Εάν υπάρχει θεός επί τοις ουρανοίς
να κοιτάζει κάτωθεν, τι μπορεί να σκεφθεί
για ό,τι επράξαμεν
στον κόσμο τον οποίο εκείνος έπλασε ;