Иреннәрең тиде иренемә,
Мин оныттым җирдә ни барын.
Берничә кот очып урап чыктым
Дөнья киңлекләрен, җир шарын.
Күзләремне ачтым, син янымда
Минем кулларымда кулларың.
Әлегедәй мәңге булсын иде,
Киләчәккә барыр юлларым.
Иреннәрең тиде иренемә,
Дөньялыкта син дә, мин генә.
Бу мәхәббәт диеп аталадыр
Берни күрмим мин дә син генә