Gittiğin yerde, sonra yalnız kaldığında,
biliyorsun, anı avutmuyor insanı.
O gittiğinde, mesela,
evimi tapınağa çevirdim
ve o zamandan beri
bir tek bugün saçmalamıyorum artık.
Kim mi iyileştirdi yaramı?
Korkuyorum söylemeye: sen.
Şimdi daha yakınız birbirimize
Hem razı gönlüm hem değil, ama sen istersen…
Bir kaya nasıl
engel olabilir ki denize?
İstemesem de
uçuyorum yeniden.
Mavi alanlar
ve yeşil topraklar,
keskin inişler
ve yeniden yükselişler
engin gökyüzüne
ve sonra aşağı çöle
ve sonra gene yukarı göğe
büyük bir sıçrayışla.
Gittiğin yerde, sonra yalnız kaldığında,
sen bilirsin, kanatsız uçamaz insan;
ben, mesela, o gün bir baktım
neredeyse kaybolmuşum o kocaman yatakta.
Tavandaki sarkıtlar, o kızla geçen günlerim.
Ölümü kucakladım ben.
Korkuyorum söylemeye: senin için
uyandım ben.
Artık tek bir adım var aramızda.
Hem razı gönlüm hem değil, ama sen istersen…
Bir kaya nasıl
engel olabilir ki denize?
İstemesem de
uçuyorum yeniden.
Mavi alanlar
ve yeşil topraklar,
keskin inişler
ve yeniden yükselişler
engin gökyüzüne
ve sonra aşağı çöle
ve sonra gene yukarı göğe
büyük bir sıçrayışla.