Ένα δάκρυ μετέωρο
που δεν ήθελε να πέσει
ένα χαμόγελο με σφιγμένα τα δόντια
αυτό πριν από εσένα
ήμουν χιόνι στον ισημερινό
αναποφάσιστος μέσα μου
είχα τα πάντα και ήμουν τίποτα
εγώ πριν από εσένα
πριν από εσένα
ήμουν μια σημαία ακίνητη
που περίμενε τον άνεμο
όπως μια αγνή γουλιά νερό
που κυλά στο λαιμό
με εκπλήσσεις ακόμη
σε όλα εκείνα που κάνεις
με ξαφνιάζεις ακόμη
όταν δεν ήσουν δική μου
όπως την πρώτη ώρα
δεν το ξέρεις
αλλά δεν το πίστευα πια
εγώ πριν από εσένα
Ήμουν θυμός και συγγνώμη
ο φόβος που έχει κανείς
του να μην είναι ικανός για αγάπη
πριν από εσένα
πριν από εσένα
υπήρξε ένα φιλί εκεί στον αέρα που χάθηκε
Όπως την πρώτη μέρα στο σχολείο
εσύ
με εκπλήσσεις ακόμη
σε όλα εκείνα που κάνεις
με ξαφνιάζεις ακόμη
όταν δεν ήσουν δική μου
όπως την πρώτη ώρα
δεν το ξέρεις
αλλά δεν το πίστευα πια
εγώ πριν από εσένα
εγώ πριν από εσένα
εγώ πριν από εσένα
εγώ πριν από εσένα
υπήρξε ένα φιλί εκεί στον αέρα που το μάζεψες
με εκπλήσσεις ακόμη
σε όλα εκείνα που κάνεις
με ξαφνιάζεις ακόμη
όταν δεν ήσουν δική μου
όπως την πρώτη ώρα
δεν το ξέρεις
αλλά δεν το πίστευα πια
εγώ πριν από εσένα