Vatténne còre mio, vatténne sulo
p'e vvie sulagne...
Chisá te cagne mo ca si' figliulo,
chisá te cagne...
E, giá ca tu si' nato cantatóre,
va' e canta si staje triste o 'e buonumóre:
Canta pe' te...
Canta pe' te...
e nun chiammá a nisciuna:
Tu, na chitarra e 'a luna!
E nun te fà venì 'a malincunia
p'e vvie ca sanno
chi, pe 'nganná, venéva 'ncumpagnia
cu me cantanno...
E, si me trèmma, 'ncòpp'ê ccòrde, 'a mano...
siégueta a cammenà: Va cchiù luntano!
Canta pe te...
Canta pe te...
sènza penzá a nisciuna:
Tu, na chitarra e 'a luna!
E si truove a quaccuno e dice: "E cómme,
tu sulo? E chélla?"
E si te dice 'e chélla pure 'o nòmme,
tu, scordatélla!
E si chistu quaccuno fósse Ammóre
cágnate nomme e di': "State in erróre:
Canto pe mme,
canto pe mme,
nun vòglio cchiù a nisciuna:
Io, na chitarra e 'a luna!..."