Obudzić się kiedyś,
ja i ty,
pośrodku łąki,
ja i ty,
i kochać się,
ja i ty,
i zasnąć
wśród drzew.
Po [akcie] miłości,
ja i ty,
będziemy mieć wybór1,
ja i ty,
czy się pożegnać,
czy rozpocząć nowe życie,
to życie, którego ty już nie chcesz.
Prawda
jest w głębi twych oczu;
moje życie
jest w twych oczach.
Myślę o tobie,
ale na próżno;
ty już kochasz innego
i inne życie
rozkwita już
w twoich dłoniach.
Obudzić się kiedyś,
ja i ty,
pośrodku łąki,
ja i ty,
i kochać się,
ja i ty,
i zasnąć
wśród drzew.
Teraz idź swoją drogą.
Ja pozostanę tu,
by umrzeć.
Odejdź ode mnie.
Żegnaj, kochanie.
1. dosł. „będziemy wolni”