şimdi sonsuz ağaçlar soluyor ya
duvarların ötesinde bir ürperti
bende bir gülümsemeye yol açtı
şimdi senin ellerin daha sıcak ya
bütün korkularım çözülecek
kar gibi eriyerek
yağmurda yürüyorum
rüzgara karşı yürüyorum
yürüyorum yürüyorum ve bu kıştan kaçıyorum
bir odada göğe dokunmak
benim için yeterli bir hayaldir
yeniden doğmak için sana uçuyorum
bu kışı silip süpürmek için
şimdi bütün verilen sözler çiçek açıyor ya
penceremden üflüyorum onlara
gül yaprakları gibi
şimdi ben çoktan kaybolmuşum ya bir öpücükte
seni bir günbatımına götüreceğim
yeni bir yaz aramaya
yağmurda yürüyorum
rüzgara karşı yürüyorum
yürüyorum yürüyorum ve bu kıştan kaçıyorum
bir odada göğe dokunmak
benim için yeterli bir hayaldir
yeniden doğmak için sana uçuyorum
bu kışı silip süpürmek için
bir odada göğe dokunmak
benim için yeterli bir hayaldir
yeniden doğmak için sana uçuyorum
bu kışı aşıp geçmek için
bir odada göğe dokunmak
bozulmayacak bir hayaldir
uyumak ve yeniden doğmak isterdim
bu kış aşık olmak için