Engebeli ormanları arkamıza alarak güneşi selamlıyoruz.
Gözlerimizin içinde parladı , nefessizliğin içinde mesken tuttuğumuz o anlarda .
Uçsuz bucaksız o araziyi ikiye ayıran o yolda yürüyoruz ,
çünkü dünya bizi o yoldayken yonttu.
Çizgide Yürümek (İtalyanca )
Çizgi üzerinde , ayaklarımız nereye basıyor ?
Yolumuzun sonunda hangi gökyüzü yarılmakta
?
En sonunda ortaya çıkan dünya bize verilen gibi olmasa da bilinmeyene doğru koşuyoruz ,
parlak bir şekilde yanan ateşimizle
bütün dünyaya gündoğumunu yavaşça sunuyoruz.
İlk gün güneşinin altında yürüyoruz.
Attığımız her bir adımla acı mutluluğa dönüşüyor.
İlk gün güneşinin altında yürüyoruz.
Attığımız her bir adımla acı mutluluğa dönüşüyor.