Φύγαμε, πάμε όλοι μαζί ως το πρωί να πιούμε
στ’ αρχίδια μας η κρίση σας, για μια καψούρα ζούμε.
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι το όνομά σου κι απορώ
στην καρδούλα σου την άδεια πώς δεν έχω θέση εγώ.
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι πως δε σ' έχω πια εδώ
βάζω τέλος σ' ό,τι υπάρχει και για μια καψούρα ζω.
Μωρό μου όταν σε θυμηθώ τον ύπνο μου τον χάνω
αφού για μια καψούρα ζω για σένα ας πεθάνω.
Μου 'πες πως δε μ' αγαπάς και για μένα δεν πονάς
δεν πιστεύω λέξη, Θεέ μου, πού 'χω μπλέξει.
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι το όνομά σου κι απορώ
στην καρδούλα σου την άδεια πώς δεν έχω θέση εγώ.
Δεν κοιμάμαι όταν θυμάμαι πως δε σ' έχω πια εδώ
βάζω τέλος σ' ό,τι υπάρχει και για μια καψούρα ζω.