Bugün pota daha bir uzakta görünüyor
İç çekmelerim sahayı dolduruyor
Gerçeklikten korkan bir oğlan
Kalbi yalnızca topu atarken huzura eriyor,
Kendi attığı top
Potaya attığım top
Hayata dair sayısız düşünce ve kaygılar
Dünyayı biliyor gibi davranıyorsam bile
Vücudum hala gelişmiş değil
Shoot, saha benim oyun alanım
Ellerimin hareketiyle
Küçük top hemen ayaklarımın yanında sekiyor
Notlarım yerlerde olsa dahi
Dünyaya her şeyin daha iyi olacağını
Daha şiddetli haykırıyorum
Ama dünya beni korkutuyor
Eğer böyle korkacaksan sadece dur
Zihnimi kuşatan düşünceler
Top yerine geleceğimi atıyorum
Diğerlerinin eleştirileri ve benim başarının standartlarına erişememem yüzünden
Kaygılarım tıpkı kanser gibi yayılıyor
Allah kahretsin
Atılan topla kahkahalara kapılıyorum
Çeneme varan terim kıvranan hayallerim
Damlacıklar hızlandıkça kalbim mutlulukla doluyor
Bu an sonsuza kadar sürecekmiş gibi hissettirse de
Güneşi batıran gece geri geldi mi delik deşik gerçeklik
Kendime geldiğim an, korkak bir aptal olmama bakıp tekrar korkuyorum
Beni uyandıran gerçeklik
diğerleri önlerde koşarken ben neden hala buradayım
Nefes al ya da hayal kur
Şimdi de kalp ritmine göre kürek çek
Eğer bilmiyormuş gibi yaşarsan, diğerlerinin sığ yargılarına hapsolmuş
Güneş tıpkı sahanın üzerinde battığı gibi
Hayatının üzerine batacak
Ben bu hayatta ne yapıyorum
Bu an hiçbir zaman geri gelmeyecek
Kendime tekrar soruyorum
''Mutlu musun şu an?''
Yanıt zaten hazır,
''Evet mutluyum''